From Stress to Strength

Martinmäki onderzocht de geestelijke gezondheid van iHHVs voor, direct na en twee maanden na hun hulpverleningsuitzending. Hoewel de meeste hulpverleners stabiel bleven in hun geestelijke gezondheid, vertoonden sommige van hen na verloop van tijd verergerde symptomen. Haar bevindingen wijzen erop dat factoren zoals een sterk ‘sense of coherence’ (SOC), het vermogen om de uitdagingen van het leven te begrijpen en te beheersen, beschermend werken. Tegelijkertijd waren langere opdrachten en vrouwelijk geslacht gekoppeld aan een groter risico op verslechtering van symptomen van veelvoorkomende mentale gezondheidsproblemen.

Daarnaast onderzocht zij verschillende soorten stressoren waarmee iHHVs te maken hebben. Martinmäki: “Organisatorische stressoren, zoals hoge werkdruk, onduidelijke communicatie of conflicten binnen het team, en algemene vormen van intimidatie bleken een sterkere relatie te hebben met mentale gezondheid en werkgerelateerd welzijn dan blootstelling aan mogelijk traumatische gebeurtenissen. Seksuele intimidatie droeg ook aanzienlijk bij aan negatieve mentale gezondheidsuitkomsten, met name onder vrouwelijke iHHVs.” Ze ontdekte dat wanneer hulpverleners worden blootgesteld aan meerdere soorten stressoren, deze een cumulatief effect hebben, waarbij elke extra stressfactor hun mentale gezondheid verder belast.

Tot slot bestudeerde Martinmäki de behandeling van werkgerelateerd trauma in een andere risicogroep: politieagenten. Ze constateerde dat een geïntensiveerde trauma-gerichte behandeling effectief was voor veel politieagenten met posttraumatische stressstoornis (PTSS) die eerder niet reageerden op behandeling, hoewel betrokkenheid bij compensatieprocedures geassocieerd was met slechtere behandelresultaten.

Martinmäki’s promotieonderzoek biedt praktische en beleidsgerichte aanbevelingen voor humanitaire organisaties om de mentale gezondheid van hun medewerkers te verbeteren en te beschermen.