Toward an integrated understanding of traumatic grief

In het proefschrift komt naar voren dat bijna de helft (49%) van de nabestaanden na traumatische verliezen een persisterende complexe rouwstoornis ontwikkelt. Dit is 5 keer zoveel als bij nabestaanden na niet-traumatische verliezen. Daarnaast heeft deze populatie meer kans om een combinatie van persisterende complexe rouw en posttraumatische stress te ervaren. 65 procent van patiënten die zich aanmelden bij een psychotraumakliniek en die een overlijden hebben meegemaakt, ervaren persisterende complexe rouw naast posttraumatische stress. Behandeling gericht op rouw, naast posttraumatische stress, is effectief. Zelfs in een vluchtelingenpopulatie met meerdere post-migratie stressfactoren. 

Opvallend is dat onder Balinese nabestaanden van verkeersdoden de persisterende complexe rouwstoornis, PTSS en depressieve stoornis verrassend weinig voor blijken te komen, vergeleken met andere landen. Dit suggereert dat culturele, sociale en religieuze factoren invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van psychopathologie.

Focus op symptomen bij complexe vraagstukken

In dit proefschrift heeft Djelantik laten zien dat bij complexe vraagstukken, zoals co-morbiditeit van psychische klachten bij nabestaanden, het nuttiger kan zijn om te focussen op symptomen dan op gehele psychische stoornissen. Professionals en onderzoekers zouden meer rekening moeten houden met persisterende complexe rouwklachten, wanneer zij werken met mensen die trauma en verlies hebben meegemaakt. Meer weten? Lees hier een interview van NtVP met Manik Djelantik.